Cheryl (29) getrouwd met Jacco en moeder van zoon Wisse (okt ’16) wonen samen in het Friese Kollum. Ze werkt bij een woningcorporatie en blogt op haar eigen blog ps. Cheryl. Marinka (30) woont samen met man Matthijs en dochter Lot (nov ’16) in Zuthpen. Ze is leerkracht en blogt op haar blog A Lot of Words. De mama’s hebben elkaar leren kennen via Instagram en kletsen heel wat af. Ze nemen jullie elke twee weken mee in hun gedachtes, struggles en vragen over hun kids die een paar weken in leeftijd schelen.

 

Lieve Marinka,

En dan na 9 maanden met smart wachten, worden Lot en Wisse geboren. Tijdens mij verlof zeiden mensen vaak tegen me: “Geniet nog maar even van de rust”. Ik had toen echt zo iets van, “ach, dat zal wel een beetje meevallen”. Natuurlijk zal het wat drukker worden; luiers verschonen, voeden, maar veel meer dan dat dacht ik niet echt na. Met de slapeloze nachten had ik van te voren niet echt rekening gehouden, naïef he?

In de kraamweek ging het slapen overdag heel goed, maar s’ avonds?! Zodra de kraamverzorgster de oprit afreed, deed hij zijn oogjes open en was hij wakker. De hele avond waren we dan met hem in de weer en zelfs na zijn laatste voeding wilde hij niet in slaap komen. Wat ben ik vaak met hem, liggend boven op mij, in slaap gevallen. Dat was de enige manier waarop hij in slaap viel. In zijn wiegje wilde hij niet, wat we ook probeerden. En ook na de voeding in de nacht was het vaak mis. Wanneer hij lekker in slaap was gedronken wilde ik hem heel voorzichtig in zijn wiegje terug leggen. Maar zodra ik hem 10 cm boven het wiegje hield waren daar zijn blauwe ogen alweer die me aankeken.

Na zo’n twee weken ging het slapen overdag ook steeds minder goed. Slapen in de wieg die in de kamer stond werd steeds minder. Soms even 10 minuutjes, maar daarna liet hij alweer van zich horen. Het leek wel alsof hij alles mee wilde maken wat er in de kamer gebeurde, lekker bij de visite zitten. Dus niet alleen s’ avonds maar ook overdag heb ik veel met Wisse rond gelopen. Ik dacht vaak aan die mensen terug die dat voor mijn bevalling hadden gezegd.

Ik denk dat Wisse zo’n 16 weken was en er langzaam verandering in kwam. We kregen steeds meer ritme, hij sliep overdag in zijn eigen kamertje boven en die rust en regelmaat ging eindelijk werken. En nu? We hebben echt de grootste slaapkop die er bestaat. Nachten van 14 uren is geen uitzondering. Ik denk dat hij iets goed te maken had ? Was jij er goed op voorbereid? En heeft Lot jullie een beetje laten slapen?

Liefs, Cheryl

(instagram: @pscheryl)


Lieve Cheryl,

Ik behoorde voor de geboorte van Lot bij team uitslapen & co. Vooral de zondag, heeeeerlijk om me nog eens om te draaien in bed. Voor 10.00u was ik onbereikbaar voor de rest van de wereld. Toen Lot geboren was, voelde ik direct de eerste week dat een dag toch ècht 24uur heeft. Ook ‘s nachts zag ik regelmatig tijdstippen voorbij komen die ik alleen kende van de goede oude tijd toen ik nog tot in de vroege uurtjes aan het dansen was in de stad.

Ik herken zoveel van wat je hierboven vertelt. Lot lag ook het liefst bij mij te slapen en precies zoals Wisse, zodra we haar boven de wieg hielden was ze ook klaarwakker. Het lijkt me zo slopend dat je het alleen maar slechter ziet worden. Tuurlijk, knuffelen en bij je slapen is heeeeerlijk. Maar even je handen vrij en doen waar jij zin in hebt is ook heerlijk. Dan is 16 weken best een hele lange tijd. Hoe fijn is het dat hij nu zoooo goed slaapt, wow! Daar had je toen alleen van kunnen dromen 😉

Mensen vroegen mij (zelfs na 4 weken) al of Lot doorsliep. Eh, nee. Misschien zijn er baby’s die dat al doen, maar volgens mij komen de meeste baby’s nog voor een nachtvoeding. Ook toen mensen het na 4 maanden vroegen was mijn antwoord nog ‘nee’. Pas vanaf 8 à 9 maanden kregen we wat meer ritme. Zowel overdag als ‘s nachts. Jeeeh, ze sliep door! Toch wisselt dit tot op de dag van vandaag nog. Meestal slaapt ze door, maar regelmatig is ze wakker en moet ze getroost worden of even geknuffeld. Groeisprongetje, doorkomende tanden en kiezen, verkouden, drukke dag verwerken.. zo is er altijd wel wat. Heel erg vind ik het niet. Hoe mooi en bijzonder is het dat zo’n klein meisje, mijn meisje, zoveel rust en troost vindt door alleen maar bij me te liggen. Dat vind ik zo fijn. Zo voelt onvoorwaardelijke liefde voor mij.

Liefs, Marinka

(instagram: @marinkabloemendal)