Een jaar geleden kwam er een einde aan de brievenreeks ‘Hé mama’ van de mama’s Marinka en Cheryl. En moet je kijken wat er in een jaar veel kan gebeuren; beide een fijne zwangerschap gehad en 2 prachtige kinderen rijker. Nog steeds kletsen de mama’s heel wat af, vooral over de jongste telgen die maar een weekje na elkaar zijn geboren. Dit keer gaat het over nachtvoedingen.


Lieve Marinka,

Ik dacht dat ik  het verleerd was, die gebroken nachten doorstaan. Maar toch zit je er zo weer in en overleef ik elke nacht. Prompt een paar weekjes voor de uitgerekende datum werd Wisse ’s nachts weer wakker, alsof hij ons alvast wilde laten wennen aan die gebroken nachten. Het zou wel kunnen zijn dat hij voelde dat er iets stond te veranderen. Want gelukkig was het weer voorbij toen Carice er was.

Maar ja, dan heb je een newborn in huis die je de komende tijd niet laat doorslapen en voedingen nodig heeft. Klinkt het gek als ik zeg dat ik dat helemaal niet erg vind? Ik vind het juist wel een fijn momentje samen. Zodra ik wat geluidjes aan mijn linkerkant hoor (daar ligt ze in de wieg), ga ik gelijk uit bed. Ik doe het lampje van onze Wake-up Light aan voor een beetje licht en pak haar uit de wieg. Zet mijn kussen rechtop en ga haar zittend op bed voeden. Ik ga er wel echt even voor zitten, anders lukt het niet want dan val ik weer in slaap.

Soms vecht ik heus wel tegen de slaap, maar dan ga ik een potje Candy Crush spelen om daar even door heen te komen. Dat deed ik tijdens de nachtvoedingen van Wisse ook en daarna heb ik de app weer van mijn telefoon gegooid. Nu is deze tijd weer aan het herleven, want ik ben weer op en top verslaafd! Ai.. 

Wat vind jij van nachtvoedingen en hoe pak jij dat aan? Ik ben reuze benieuwd of je het ook een fijn momentje vind of dat je misschien veel liever die nachtvoedingen skipt.

Liefs, Cheryl


Lieve Cheryl,

Gebroken nachten, het went zo snel! Lot sliep pas erg laat door en is nog steeds een onrustige slaper. Je schreef dat Wisse een paar weken voor de geboorte van Carice steeds wakker was herken ik. Lot sliep 2 maanden beroerd toen ik hoogzwanger was. Een maand voordat Sep daadwerkelijk geboren werd, sliep ze opeens weer door. Maar goed, toen kwam Sep en was het helemaal gedaan met onze nachtrust. Hij huilde, was onrustig en wilde al helemaal niet in zijn bedje (cosleeper) slapen. Op deze manier zijn de gebroken nachten echt killing. We sliepen soms 1.5u per nacht en als we echt geluk hadden sliepen we er 4. Soms met Sep bij ons. Of om de beurt, zodat de ander toch even bij kon tanken. Ik vond de momenten dat we konden slapen dus erg fijn.

Nu, 3 maanden later, vind ik de voedingsmomenten helemaal niet meer erg. Sep is rustig, blij en slaapt goed. Nee, hij slaapt nog niet de nacht door. Maar hij is ‘pas’ 3 maandjes oud. We proberen wel altijd een late voeding te geven ‘s avonds zodat hij maar 1x komt eind van de nacht. Doen we dat niet, mag ik er 2x uit en dat vind ik niet zo fijn.

Anyway, ook om 5.00u ‘s nachts ben ik best moe. Ik zet tegenwoordig geen schemerlampje meer aan. Vaak begint het buiten al licht te worden en dat is voldoende. Toegegeven, soms val ik in slaap samen met Seppie. Best gezellig om samen wakker te worden. Soms kijk ik wat op mij telefoon, even het nieuws lezen, Instagram openen of wat online shoppen. Ik heb wel eens schoenen besteld om 02.00u hihi! En niet meer dan eens hebben we samen ge’appt in het holst van de nacht. Vond ik wel gezellig en ook wat minder ‘alleen’ zo midden in de nacht. 

Anyway, het lijkt me ook best fijn wanneer Sep de nacht gaat doorslapen. Maar even een momentje af en toe mag best. Zelf Lot komt nog eel eens knuffelen en stiekem is dat heerlijk! 

Hoe laat spreken we vannacht af? ?

Liefs, Marinka 

A lot of words