Nog steeds moet ik me af en toe corrigeren, mijn baby is geen baby meer. We knipperen 2 keer met onze ogen en er is een grote kleine dreumes voor in de plaats gekomen. Ik vind het nog steeds bizar hoe snel de tijd gaat en hoe snel zo’n kleintje zich ontwikkelt.

Karakter

Wat ik erg leuk vind om te zien is hoe zijn eigen karaktertje al boven komt drijven. Het is een erg vrolijk kind met vaak een lach op zijn gezicht en een twinkel in zijn ogen. We horen vaak dat het een echte charmeur is. Hij kan op de één of andere manier zo kijken dat je niet boos kunt worden of gewoon moet lachen. Maar, het zal misschien nu ook bij deze fase horen, als het meneer even niet bevalt kan hij ook even flink boos worden. Als hij bijvoorbeeld “nee” van ons hoort of wanneer iets niet helemaal lukt. Grote krokedillentranen zijn dan niet uitgezonderd. Hij wil veel zelf doen, van zijn sjaal omdoen als we de deur uit gaan tot het broodje eten. Het is dan natuurlijk ook erg frustrerend als je iets niet mag of iets niet lukt.

Speelgoed

Sinds twee weken hebben we de box uit de kamer gehaald. De momenten dat hij er nog fijn in zat werden steeds zeldzamer. Wat wil je ook wanneer buiten de box allemaal uitdagend speelgoed staat en je de boekjes en blokjes in de box wel kent. Voor het speelgoed zelf, heeft hij nog niet zo veel geduld. Hij is snel verveeld en kan na 5 minuten met de duplo spelen alles uit zijn handen laten vallen en op boevenpad gaan. Zo noem ik het tenminste. Met een ondeugende blik kruipt hij de kamer door op zoek naar stekkers van lampen die hij uit het stopcontact kan trekken of de kussens die hij van de bank kan gooien. Het komt er nu op neer consequent te zijn, want hij heeft het zo snel door. Waar hij nog steeds geen genoeg van kan krijgen zijn de deuntjes van kinderen voor kinderen. Hij is er dol op! Bouncend en klappend staat hij dan voor de televisie. Zo leuk om te zien!

Ontwikkeling

Zoals ik in de blog over de eerste schoenen al vertelde zet Wisse sinds een paar weken zijn eerste stapjes. Hij loopt al steeds meer pasjes achter elkaar en lijkt het echt ontdekt te hebben. Een andere ontwikkeling wat sinds kort ook zichtbaar is geworden zijn vier kiezen (na veel gekwijl, rode billen en veel sudocreme). Ideaal die kiezen natuurlijk, want dan kan hij nóg meer eten naar binnen werken. Hij is namelijk een ontzettend lekkere (vr)eter. Van wie zou hij dat nou hebben?!

Brabbelen

Beetje bij beetje komen ook de eerste woordjes. Hij kon al heel vroeg duidelijk maken wat hij wilde door het woordje “die” te gebruiken in combinatie met zijn vingertje. Maar de afgelopen weken zit er een enorme vooruitgang in het aantal woordjes en noemt hij ons af en toe “mem” en “eit” (heit). “Di(ch)t” (de g spreekt hij niet heel duidelijk uit) wanneer hij meehelpt een deur dicht te doen. En zegt regelmatig “op” wanneer z’n bordje leeg is of “uit” wanneer hij klaar is met boekjes lezen. Al haalt hij die laatste twee ook wel eens door de war.

Ik vind het zo leuk om te zien hoe hij zich ontwikkelt en kan soms ook niet wachten tot hij meer leert. Ze zeggen wel eens, het wordt steeds leuker. En tot nu toe klopt het aardig!