De dag dat ik 18 werd kan ik me nog heel goed herinneren. Naast het feit dat ik ‘eindelijk’ kon zeggen dat ik volwassen was, had ik ook mijn eerste rijles. Ik was zo’n meisje die eigenlijk helemaal geen interesse in het autorijden had en dus vlak voor vertrek nog even snel aan mijn ouders vroeg of het gaspedaal nou links of rechts zit. Met knikkende knieën en klamme handjes nam ik die dag plaats achter het stuur. Doodeng vond ik het.
Heel veel kilometers
Na les één volgde twee, drie vier. Hoewel ik een ontzettend leuke en aardige rijinstructeur had, merkte ik al snel dat ik op z’n zachtst gezegd weinig talent had. Ik vond het lastig om vooruit te kijken naar bepaalde verkeerssituaties en ondertussen de auto goed onder controle te houden. Misschien is dit wel een klein beetje een vrouwen-ding, maar ben er ook van overtuigd dat ik geen snelle leerling was. Ik heb veel kilometers door Leeuwarden gecrosst. Als ik veel zeg, bedoel ik ook veel. Want toen al mijn vriendinnen stuk voor stuk slaagden voor hun rijbewijs, was ik bezig met les 20, 30 en 40.
Rijles 60 aangetikt
Heel geduldig werd mij keer op keer uitgelegd hoe ik het beste achteruit in kon parkeren, het overzicht kon houden en de hellingproef kon doen. En wanneer ik het ene goed uitvoerde, liet ik het op een ander punt weer liggen zeg maar. “Probeer het schokje tijdens het schakelen eruit te halen” en “denk om Tinus Tussengas” en hup, we waren al bij les 50. Eerlijk is eerlijk, ik ging met steeds meer tegenzin achter het stuur zitten en dacht op een gegeven moment ook wel: laat me maar praktijk examen doen, wie weet gaat alles goed. Ondertussen had ik al lang en breed mijn theorie-examen gehaald, dus daar lag het niet aan. Na een aantal keer aandringen mocht ik met zo’n 60 rijlessen op de teller tóch voor mijn praktijk examen.
Afrijden
Maandagochtend rond een uur of 9 weet ik nog. Stik zenuwachtig reed ik een rondje samen met de examinator. Je zult het niet verwachten, maar ik zakte door een ingreep. Aan komen rijdend op stoplichten, sneed ik een achteropkomende auto af, toen ik naar de linkerbaan ging. Oops. Vol frisse tegenzin heb ik nog een aantal lessen gevolgd. En met meer dan 70 lessen heb ik dan toch in de tweede poging het felbegeerde pasje gekregen. En zal ik je dan nóg een leuke anekdote vertellen? Op de állereerste dag, in het állereerste uur dat ik mijn rijbewijs had opgehaald bij het gemeentehuis, had ik al een verkeersboete aan mijn broek hangen. Ik wilde een beetje te snel. ?
Mijn autokunsten
Tot op de dag van vandaag is autorijden niet mijn hobby. Ik rijd daarom ook niet heel veel moet ik zeggen (scheelt ook dat ik met de trein naar mijn werk ga). Ben niet de allerbeste coureur maar ook geen gevaar op de weg (al zeg ik het zelf).
Ook handig om te lezen: Wat moet je regelen als je 18 wordt?
Hoe kijk jij terug op je rijlessen? Of misschien ben je nog bezig of moet je nog beginnen. Woon je in Gelderland? Kijk dan eens of Verkeersschool Wesseldijk iets voor je kan betekenen voor onder andere rijles Ede en omgeving voor hele aantrekkelijke prijzen.
Lees ook de blog over mijn blunders wanneer je nog even verder wilt lachen.
