Ik krijg wel eens de vraag of opmerking waarom ik geen herkenbare foto van Wisse op social media zet. Of hij misschien ‘geheim’ is. Nee hij is niet geheim, maar eigenlijk ook weer wel. Het is een discussie apart door de vele verschillende meningen over ‘je kind op social media’. In deze blog vertel ik waarom wij er voor kiezen om ons kind niet op social media te delen.
Foto’s van je kind op social media
Wij hebben er dus voor gekozen om onze kinderen niet herkenbaar in beeld te tonen op social media. En daar bedoelen we mee dat het gezicht eigenlijk niet getoond wordt. Toen ik zwanger was hebben we het thuis al samen besproken. Want wat doen we als hij straks geboren is? Zetten we dan ook een foto op Facebook of Instagram? We hadden beide dezelfde ideeën hier over: “nee dit gaan we niet doen”. Iedereen mag weten dat hij is geboren, maar waarom zullen we er een foto bij zetten? Dit wilden we liever voor ons zelf en onze naasten houden. En hier alvast een disclaimer – welke keuze jij ook hebt gemaakt, ik vind dat iedereen dat voor zichzelf moet weten en respecteer dat ook zeker.
Voor altijd
Los van dat er in de media gewaarschuwd wordt om voorzichtig te zijn met het verspreiden van foto’s van je kinderen, hebben we onze eigen redenen om het niet te delen. De voornaamste reden voor ons is dat Wisse zelf nog niet kan aangeven wat hij er van vindt. Zonder zijn medeweten gooien we heel internet vol met zijn koppie. En alles wat je op internet zet, blijft er voor altijd op staan. Voor áltijd, dat is heel lang en dat beangstigd me. Ik moet er zelf niet aan denken dat mijn ouders al mijn baby en jeugdfoto’s op internet hadden gegooid – er van uitgaande dat dat toen al bestond ? Het is net alsof mijn fotoboek op straat ligt en iedereen deze in kan zien. Ik vind dat toch een stukje privé.
Risico’s
Daarnaast vindt ik het eerlijk gezegd ook wel een beetje beangstigent wat de digitale wereld voor risico’s met zich mee brengt. Steeds vaker lees ik artikelen dat foto’s met kleine kinderen in handen komen van mensen die dit niet horen te hebben. Mama’s die hun kinderen tegen komen op andere (Instagram)profielen of als modelletje voor websites als AliExpress of een kinderkledingshop. En dan heb ik het nog niet eens over mensen die een andere aantrekking in kinderfoto’s zien. Dat blootfoto’s een aantrekking heeft op bepaalde mensen dat valt in te schatten. Maar dat zelfs foto’s mét kleren aan zelfs worden gefotoshopt om aan bepaalde behoeften te voorzien, weten heel veel mensen niet. Gelukkig heb ik er persoonlijk nog niemand over gehoord en laten we hopen dat dit ook zo blijft.
Natuurlijk vind ik het ook wel eens lastig om dat ene leuke kiekje niet met jullie te delen. Want als Wisse super schattig en leuk op een foto staat wil ik hem ook het liefst aan heel de wereld laten zien. Maar dan doe ik het voor mezelf en niet voor hem. En dat zou niet eerlijk zijn.
Kinderen wel op social media
Wat ik al eerder zei, is dat iedere ouder moet voor zichzelf bepalen of en hoe hun kinderen op beeld komen. Mirjam van Een Goed Verhaal deelt bijvoorbeeld haar kinderen wel op social media en stelt haarzelf steeds een aantal vragen voordat een foto online gaat. Elke foto gaat onder de loep voordat hij geplaatst wordt. Dat vind ik ook een hele goede werkwijze.
Ik ben heel erg benieuwd wat jullie mening is over kinderen en social media en wat jullie aanpak is. Brengen jullie je kindje herkenbaar in beeld? Zo ja, zijn jullie wel eens bang voor misbruik van de foto’s van jullie kindjes?
Ik vind dit een hele goeie. En een lastige. Ik denk er ook wel om met hoe ik mijn kinderen op Facebook zet. Maar soms wil je idd wel eens iets leuks delen.
Ik vind dat jij dit met jouw foto’s heel erg mooi hebt opgelost. Hij staat er wil op maar onherkenbaar.
Maar als ze later groter zijn, naar school gaan of op een sport zitten, dan ontkom je er bijna niet meer aan.
Helemaal mee eens! Ik heb bij een schoolfoto of sportfoto ook minder het gevoel dat het niet kan. Dat is uit de privé sfeer en dan is hij/zij ook alweer een stukje ouder. Ik vond het trouwens wel weer super leuk dat er een foto van mij in de krant stond (internet was er toen nog niet zo zeer). haha!
Helemaal eens met jou! Ik heb zelf geen kinderen, maar ik schrijf bijvoorbeeld af en toe over mijn man. Op mijn publieke social media zal je echter geen foto’s van mijn man vinden. Dit is een grote wens van hem, vooral ook door het beroep dat hij uitoefent (welke ik ook niet kan vernoemen). Het is niet altijd makkelijk, maar ik vind het wel belangrijk om zijn wil te respecteren.
Ik las een tijdje terug een artikel van een 14 jarig meisje in Duistland dat haar ouders voor de rechter had gedaagd omdat zij haar kinderfoto’s niet van het internet wilden halen. Het meisje vond dit niet kunnen, de rechter gaf haar overigens gelijk! Denk je eens in, dat je eigen kind je voor de rechter sleurt!
Dank voor je reactie. Ik heb inderdaad ook iets mee gekregen over dat verhaal van het 14 jarige meisje. Ik kan me dat ook heel goed indenken en zou het niet over mijn hart kunnen verkrijgen om dit mijn eigen kind(eren) aan te doen.