Ik noem het veel vaker, maar jeetje wat gaat de tijd snel. Ik dacht dat ik nog maar net geleden een post had geplaatst met een update hoe het hier en met Carice ging. Maar dat is alweer 4 maanden geleden. Toen was ze 2 maanden oud en nu gewoon alweer een half jaar. Hoe? Ik heb werkelijk geen idee.
Ontwikkeling
Carice is nog steeds een heel vrolijk, tevreden en rustig meisje. Echt een genot om in huis te hebben. Ze vindt het ontzettend leuk om te kijken naar haar spelende grote broer en speelt ondertussen ook al zelf in de box. Spelen zeg ik, maar het is meer ritselen met een knisperdoekje en alles in haar mond stoppen. Ze rolt sinds 2 weken ook echt zelf op haar buik en weer terug.
Weer aan het werk
Na 4 maanden ben ik ook weer gestart met werken en is Carice samen met Wisse 2 dagen op het KDV. Ook dat gaat gelukkig hartstikke goed. Ik krijg alleen maar positieve berichten terug en fototjes met een lachende Carice. Dat werkt toch een stuk fijner dan wanneer het elke keer maar weer afwachten is hoe ze de dag door komt. En, ik weet dat ze in goede handen is!
Borstvoeding
Doordat ik weer aan het werk moest ben ik een paar weken daarvoor gestart met het vaker aanbieden van de fles. De kraamverzorgster had aangegeven dat het goed zou zijn om na een week of 4 met een flesje te starten en dat ging gelijk prima. Alleen op een gegeven moment werd het steeds moeizamer om haar de fles te geven. Ze drukte met haar tong de fles steeds naar buiten. Bang voor een flesweigeraar ben ik de fles vaker gaan aanbieden. Met als gevolg dat ze de borst niet meer goed pakte. Wat een gedoe vond ik dat zeg. Ik heb gegoogled en daar kwam de tepel-speen verwarring continu naar voren. Na een paar weken ‘aanklooien’ heb ik na 4,5e maand volledig voeden de knoop doorgehakt om te stoppen met het geven van borstvoeding. Ik had namelijk vooraf met mezelf afgesproken dat het geven van borstvoeding vooral leuk moest zijn. En dat was het op deze manier niet. Met een onrustige baby aan de borst en daarna moeten kolven en ondertussen een drukke peuter om me heen kun je je dat vast voorstellen. Met toch wel gemengde gevoelens stopte dus ons borstvoedingsavontuur na 5 maanden.
Broer & zus
Deze twee zijn zo gek op elkaar. Wat ik net al aangaf, dat Carice het ontzettend leuk vind om naar Wisse te kijken, is het ook andersom. Wisse hangt meerdere keren per dag boven de box om naar zijn zusje te kijken. Dan hoor ik hem bijvoorbeeld “hé meissie” of “Ca-tiesje” tegen haar zeggen en geeft hij haar zijn knuffel. Maar het blijven jongens he, dus het trekken aan haar armen en benen hoort er ook gewoon bij. Ze groeit iets harder op dan hijzelf. Dat is het leed van het kleine zusje zijn. Maar als ik ze dan zo lief samen zie, dan maakt mijn hart een sprongetje!