Het eerste trimester zit er alweer op! Als je het in de blogs achter elkaar leest lijkt het te zijn voorbij gevlogen. Maar in het echt duurde het een eeuwigheid. Het liefste wilde ik het met iedereen delen, maar we wachtten nog even tot de termijnecho geweest is.

Moeders voor Moeders

In de tussentijd heb ik me aangemeld voor moeders voor moeders, net als de vorige keer. Ik vind het zo’n goed initiatief omdat een zwangerschap totaal niet vanzelfsprekend is. Het onhandige geplas in de kannetjes heb ik er dan ook graag voor over.

Nog steeds moeee

Naast dat het eerste trimester zo langzaam voorbij lijkt te gaan, vind ik het moe zijn (en ellendig voelen) wel een heel groot tweede nadeel hoor. Pff.. Gelukkig kon ik rustig aan doen omdat we in de laatste weken van dit trimester vakantie hadden. En gelukkig is nu het meeste van mijn energie weer terug en voel ik me weer stukken beter!

Termijnecho

Zoals ik in de blog Big Annuncement al vertelde hadden we vier weken na de eerste echo, op 23 augustus, onze tweede afspraak staan. Weer vond ik het super spannend om te zien of alles goed was. En jippie, dat was het! Twee armpjes zwaaiden naar ons en ook twee beentjes schopten al druk in het rond. En nu nog de vraag: hoe ver was ik nu in mijn zwangerschap? De vorige keer bleek inderdaad niet helemaal te kloppen, want het is een week naar voren gehaald. Ik was op 12 week en 4 dagen zwanger, met een uitgerekende datum van 3 maart 2019.

Iedereen mag het weten

Nu de termijnecho goed lijkt, kunnen we het rustig aan iedereen gaan vertellen. Aan onze naaste familie en naaste vrienden hadden we het inmiddels al verteld. Nu waren collega’s, (sport)vrienden en verdere familie aan de beurt. En dat voelt weer als een hele leuke taak! Zo fijn om nu openlijk over de zwangerschap te kunnen praten, heerlijk!