Een tijdje geleden zag je de ‘ ask me anything ‘ functie op Instagram in vrijwel elke story voorbij komen. Ik heb er toen niet aan mee gedaan, maar vind het wel een leuk idee. Daarom dacht ik het te gaan bundelen in een blog. Een ask-me-anything-blog! Op Facebook en Instagram heb ik aan jullie gevraagd of er vragen zijn aan mij en dat waren er best veel! Ga er maar lekker voor zitten, hier komt het! 

@lianne.in.beeld vroeg mij

Wat was de reden dat je bent begonnen met bloggen?

Na de geboorte van Wisse ben ik van fulltime naar twee werkdagen gegaan. Ik had ineens veel meer tijd thuis en wilde naast de opvoeding van Wisse mijn overige tijd leuk en nuttig besteden. Al snel kwam ik met het idee om een eigen blog te starten. Ik schrijf heel graag en lees ook graag blogs van andere mama’s. Één en één is twee zullen we maar zeggen. Ik vind het ontzettend leuk om andere vrouwen / mama’s (to be) te vermaken en inspireren met mijn blogs. Of dat nu recepten zijn, DIY projectjes of mijn ervaringsverhalen over het moederschap.

 

@marinkabloemendal vroeg mij:

Hoe kijk je terug nu je blog bijna een jaar bestaat?

In november bestaat PS. Cheryl inderdaad al een jaar. Dat is echt ontzettend snel gegaan moet ik zeggen! Ik vind het super tof om te zien dat steeds meer vrouwen mijn blog lezen. Wanneer het eerst nog begon met alleen mijn vrienden en familie, merk ik dat de doelgroep steeds groter wordt. Ook nu artikelen op PS. Cheryl meer en meer op Google gevonden wordt. Wat ik ook ontzettend leuk vind en erg waardeer zijn de leuke samenwerkingen die ik in het afgelopen jaar heb mogen doen.  Wat me toch wel een beetje tegenvalt is de tijd die het toch nog kost. Een blogje schrijven lijkt vrij easy, maar in werkelijkheid schuilt er veel tijd en moeite achter. Eerst het verzinnen van een onderwerp, het schrijven van de blog, het maken van foto’s, het bewerken van foto’s en alle puntjes op de i; je bent zo vier uren verder gok ik. Helemaal nu Wisse minder slaapt overdag, heb ik minder tijd om achter mijn laptop te kruipen en komt het neer op de avonden. Niet erg, want ik vind het nog steeds super leuk om te doen!

@jonnesteenhuis vroeg mij

Wat zou je over 10 jaar willen zijn/doen

Goede vraag, want daar denk ik normaal niet heel erg bewust  over na. Ik kijk over het algemeen niet zo heel ver vooruit moet ik zeggen. Maar dan toch proberen een antwoord op je vraag te geven: Ik hoop dat we over 10 jaar een gelukkig en gezond (lekker cliché) gezinnetje vormen met nog 1 of 2 (?) broertjes of zusjes voor Wisse er bij. Ik word dat jaar 40 en Wisse 12. Ik zou het leuk vinden om meer met mijn blog, schrijven en fotografie te doen en  misschien daar zelfs (deels) mijn werk van te hebben gemaakt. Het liefst woon ik over 10 jaar nog steeds op dezelfde plek en hoeft er voor mij niet zoveel te veranderen.

@stepnismits vroeg mij

Wat zou je doen als Wisse een openbare schreeuw “nee mama nee, ik wil niet”, inclusief rollen over de grond situatie veroorzaakt?

Ik denk net als de meeste mama’s: door de grond willen zakken (met kind en al!). Gekheid! Al vind ik die situaties echt niet de leukste, ik probeer mijn geduld te bewaren en hem (streng) toe te spreken. Dan kan het me op dat moment weinig schelen wat omstanders er van vinden. Die zullen misschien ook wel kinderen hebben die ook jong zijn geweest.

@bij.hes vroeg mij

Wat doe je het allerliefst samen met Wisse?

Knuffelen! Het is weer zo’n knuffelkontje gelukkig! Waar ik bij een jaar dacht: “waar is mijn knuffelbaby gebleven?!” Komt dat nu helemaal weer terug. En ik vind dat zó gezellig, lekker samen knuffelen op de bank of voor het slapen gaan. Dat mag je heel lang blijven doen Wisse! 🙂

@irma_dangremond vroeg mij

Waar ben je trots op?

En ik mocht niet antwoorden met: Wisse. Aaaah! Voor mij zit trots in de kleine dingen. Wisse die rennend op me af komt na een dagje opvang “memmmieee!”. Of  wanneer ik nadenk dat ik kan doen wat ik leuk vind. Of wanneer ik met een drankje op een zomeravond in onze tuin zit en alles eens overzie. Ja dan kan ik wel trots zijn!

@jj_twinspiration vroeg mij

Wat vind je jouw sterke kanten als mama?

Ik denk toch mijn geduld. Nu Wisse meer in de ‘zelf doen’ fase komt wordt het wel steeds meer op de proef gesteld. Maar ik vind het ook wel belangrijk om hem dingen te laten ontdekken door het zelf te doen. Zelf eten, zelf jas aan of uit doen, schoenen aan. Ach ja, ooit komt de dag dat hij álles zelf kan 😉

Dat was hem alweer voor deze keer! Ik vond het erg leuk om te doen en ben zeker van plan om dit eens te herhalen. Dus, tot de volgende keer!